Camino

Het lijkt alsof op de Camino de hele wereld wandelt. Mensen uit werkelijk alle mogelijke landen, van ver weg of dichter bij. Alle leeftijden door elkaar met allemaal een gemeenschappelijk doel: aankomen in Santiago. Wandelend op de Camino kan ik me maar moeilijk voorstellen dat er ergens in deze wereld oorlog is. De Camino is enorm vreedzaam. Hier is iedereen gelijk. Iedereen zet zijn voeten vooruit, iedereen ziet een beetje (en soms veel) af. Werkelijk iedereen is vriendelijk, iedereen wenst elkaar dan ook een buen camino. Een goede en veilige tocht. Iedereen is behulpzaam. Er worden praatjes gemaakt maar niemand dringt zich op. Sommige pelgrims wandelen een paar kilometer met je mee, anderen geven je een kop thee.

Het is een beetje afhankelijk van hoe je je tocht doet maar in ons geval: echt back to basic. We zochten elke dag zelf onze slaapplek in een albuerge. Droegen alles wat we bij hadden op onze rug. Sliepen in onze kleren. Nooit was ik zo gelukkig met een zeepje en een warme douche. Nooit was ik zo dankbaar om een flesje water. En het is pas dan dat je echt voelt dat je in het leven eigenlijk niet meer nodig hebt dan liefde, vriendschap en gezond zijn.

Op de camino waar iedereen gelijk is, voelde ik hoe mensen als verschillende individuen met elk hun eigen dromen een enorm mooi geheel vormen. 🙏👣❤