Het leven is zoals een Camino.
Soms moet je op je eigen adem trappen om door te kunnen blijven gaan.
Dwars doorheen de regen met een snijdende wind in je gezicht.
Het leven is zoals een Camino.
Geen enkele weg is recht en nog minder wegen zijn vlak.
Soms moet je de berg gewoon op. Kan je niet anders dan klimmen en klauteren.
Maar het zijn ook de handen heel hoog in de lucht wanneer je boven op diezelfde berg staat.
Het leven is zoals een Camino.
Soms is je omdraaien geen optie meer,
moet je jezelf de kans geven om je eigen adem terug te vinden
en jezelf niet voorbij te lopen.
Het leven is een Camino.
Soms kom je tegen wat je niet meer verwacht
verschijnt tussen de regen door toch weer de zon.
voel je toch weer de warmte.
En vooral:
Het leven is een Camino.
Het is genieten van al de indrukken op je weg.
Het is dankbaar zijn om wie samen met jou de berg beklimt, de afdaling riskeert en
daarna toch nog steeds de weg met je bewandelt.

