In mijn hart wandel ik nog steeds op de Camino. Volgens mij is het onmogelijk om niet verliefd te worden op de weg naar Santiago. De liefdevolle en warme energie waarvan er in onze samenleving veel te weinig is, stroomt daar eindeloos. Ik heb een klein vermoeden dat dat komt door de liefdevolle intenties die ontelbaar veel mensen op deze weg hebben neergezet. De rust, het ont-moeten en de eenvoud wakkeren mijn liefde alleen maar aan.
En zo ook de kathedraal. Eigenlijk heb ik nooit zo heel veel met gebouwen. Geef mij maar bomen denk ik dan altijd. Maar deze keer is het anders. El Cathedral de Santiago de Compostela…misschien is het door de tocht er naar toe, door de dankbaarheid of door de emoties die zich van me meester maken….maar het is het eerste gebouw waarbij ik iets voel dat meer is dan: oh mooi! Het is het eerste gebouw dat me woordeloos maakt.
Dank je wel Santiago!
SterrenStraal 